David Mendez van Chicos y Mendez nodigt je uit om op reis te gaan met zijn nieuwe nummer "Parte de mí". Bestemming? Peru! Het land waar zijn ouders zijn opgegroeid...
Een Lied als Brug tussen Twee Werelden
Eind jaren 80 staken de ouders van David Mendez, een Belgisch-Peruviaanse zanger, de oceaan over om een doctoraat te volgen aan de Universiteit van Leuven. Tegelijkertijd verslechterde de politieke situatie in Peru: te midden van terrorisme en dictatuur veranderde de studiereis van Isabel Yepez en Victor Mendez in ballingschap.
"Het was moeilijk voor hen om niet naar Peru terug te keren, want hun droom was om bij te dragen aan de democratisering van het land. Om die moeilijke tijd draaglijker te maken, was Latijns-Amerikaanse muziek overal in huis aanwezig. Dat heeft mij geïnspireerd om zelf liedjes te schrijven," vertelt de zanger.
Zijn nieuwe nummer, "Parte de mí" ("Een deel van mij") weerspiegelt zijn verlangen om een nieuwe band met Peru te creëren.
Een Muzikale Terugkeer naar de Roots
De videoclip van "Parte de mí" werd opgenomen in Peru, tijdens een bijzondere "terug naar de roots"-reis van David Mendez. Hij keerde terug naar het geboortedorp van zijn ouders: Caraz, op enkele kilometers van het prachtige meer Parón, dat als een turquoise juweel schittert in het hart van het Andesgebergte.
Deze reis gaf David Mendez de kans om beelden, kleuren en geuren terug te vinden die hij enkel kende uit de verhalen van zijn familie. Aan het einde van de videoclip verschijnt het gezicht van "tío César", de oudoom van David Mendez. Een deel van zijn familie woont nog steeds in Caraz, en hij kreeg de kans om hen te bezoeken.
Als ambassadeur van Fairtrade Belgium gaf de zanger ook enkele concerten in Peruaanse scholen. Fragmenten van deze bijzondere momenten van samenzijn zijn te zien in de videoclip. De blije gezichten van de kinderen stralen door de aanwezigheid van de zanger.
Een Ode aan Meervoudige Identiteiten
"Parte de mí" is niet alleen een uitnodiging om Peru te ontdekken, maar vooral een oproep om onze meervoudige identiteiten te omarmen. In plaats van een zwakte, moeten we ze zien als een kracht – een bron van inspiratie en verbinding.”
